Vandaag ben ik heel gastvrij ontvangen door Lub en Ampe bij hun thuis in het ‘oude dorp’ op Urk. Lub is 77 jaar en al 44 jaar getrouwd met ‘zijn’ Ampe. Ze hebben samen 1 dochter gekregen en 4 kleinkinderen. Lub is ondertussen al 15 jaar met pensioen maar was in zijn arbeidzame leven timmerman. Toen hij van de ‘ambachtsschool’ kwam is hij meteen aan de slag gegaan bij scheepstimmerbedrijf ‘De Flux’. Hier werd hij opgeleid tot scheepstimmerman en dat heeft hij gedaan totdat de kotters niet meer werden gebouwd met houten stuurkasten enz. waardoor het werk steeds minder werd. Na een tijdje WW is hij weer aan de slag gegaan als betontimmerman in de weg- en waterbouw en heeft in deze periode meerde stations voor de spoorwegen helpen bouwen. Hierbij moet u denken aan Lelystad, Almere muziekwijk, Schiphol en de Rai, de schrijver van dit artikel rijdt er dagelijks langs en voor hem zullen het altijd Lub zijn stations blijven!
Toen Lub nog thuis woonde bij zijn ouders had hij al een passie voor biljarten. Zijn eerste biljart heeft hij zelf gebouwd, een plaat hout met zeil erop gelijmd en de banden waren latjes waar hij rubber van schoenmaker ‘De Tirre’ tegenaan had geplakt. Als keu had hij een rechte ronde stok waar een ronde punt aan was geschuurd en de ballen waren grote glazen knikkers. Vindingrijk en slim, want in die tijd was er geen geld en moest je jezelf vermaken. Toen hij van school kwam ging hij vaak met zijn vriend Siebe Kroon biljarten in café/hotel ‘De Kroon’ , van Siebe zijn vader, of in café ‘Schraal’. In ‘het jeugd’ stonden ook wel biljarts maar daar was de verplichte leeftijd van 18 jaar. Ook in zijn diensttijd bij de genietroepen heeft hij veel biljart gespeeld. In die tijd zat hij ook op hobbyvoetbal, eerst bij ‘Willem Barends 2’ en later bij de ‘Torentrappers’. Maar aangezien zijn talenten niet bij het voetballen lagen is hij op de schietvereniging gegaan. Ook dit heeft hij niet lang gedaan want toen er in 1976 een oproep in ‘Het Urkerland’ verscheen met de vraag voor nieuwe leden bij de biljartvereniging was hij meteen verkocht en heeft hij zich aangemeld. Het 1e jaar was nog in ‘De Poort’ met 65 leden en men wilde graag een eigen gebouwtje, per persoon is toen 100 gulden gedoneerd en met dat geld hebben de leden zelf een houten keet neergezet waar 2 Wilhelmina’s in stonden. Dit werd snel te klein en uiteindelijk hebben de leden in 1983 zelf weer een nieuwe ‘Keet’ neergezet op de huidige plek.
Lub is al 46 jaar een echte verenigingsman en heeft diverse functies gehad, zoals: bestuurslid, wedstrijdleider en teamcaptain. Ook deed hij mee in de plaatselijke competities, libre teams en de vele PK’s waardoor hij dan iedere avond van huis was voor zijn geliefde biljartspelletje. Ampe heeft daardoor gedreigd (haar eigen woorden) “Je bent meer in de Keet dan hier, dus morgen staat je bed in de Keet”. Gelukkig hoefde het niet zover te komen, want Lub heeft een hart van goud en luistert graag naar Ampe.
Ook mag Lub graag advies geven over hoe je het beste kan spelen, of je dat nou wil of niet! In de loop van de jaren heeft hij al vele leden les gegeven en iedereen is er beter van geworden….. Wie kent er niet zijn uitspraken “die bal moet je rond de rotonde spelen” of ” bij deze bal moet je gas geven met je been op de rem”. In een finale kreeg hij een keer klop van 1 van ‘zijn leerlingen’ en dat ontlokte hem de vertwijfelde uitspraak “als je een aap een kunstje leert zit hij voor jouw in de boom”. Of als zijn tegenstander precies tegen hem een goede avond heeft zegt hij steevast “krek ik”. Als je daar zijn bijzondere stemgeluid bij bedenkt dan weet je dat het iets legendarisch is geweest dat je hebt meegemaakt!
Lub zijn voorkeur is altijd de spelvorm Libre geweest en heeft in vele teams gespeeld zodat hij ook buiten Urk geen onbekende is. Zijn hoogste aantal te maken punten is 120 geweest. Op de vraag wat voor keu hij heeft is hij een beetje onzeker, hij denkt dat het een Ceulemans is met een 11mm pomerans. Maar als er wat mee moet gebeuren gaat hij naar zijn vaste materiaalman Geert Koffeman en komt alles goed. Wel merkt hij dat het allemaal wat minder wordt nu hij wat ouder is, maar zegt hij “af en toe maak ik nog wel eens een verdwaalde carambole”, maar dat is niet helemaal de waarheid want Lub speelt nog steeds dik 3 gemiddeld en moet nog 80 punten maken. Ook heeft Lub de biljarthandschoen geïntroduceerd in de Keet. Hij was op vakantie in het zuiden van het land en zag daar in een winkel de desbetreffende handschoen liggen en besloot deze te kopen. De reden was dat hij door zijn werk vaak hele droge en kapotte handen had waardoor de keu niet lekker gleed. In het begin werd er een beetje lacherig om gedaan maar uiteindelijk spelen er nu velen met een handschoen.
Op de vraag of Lub een voorbeeld had in de biljartsport heeft hij niet meteen een antwoord. Op de club zijn ook vele goede biljarters geweest, volgens hem, maar Lub heeft toch het meeste respect voor de biljarters die tot op hogere leeftijd blijven biljarten en nog steeds een hoog niveau kunnen halen. Er komen dan 2 namen in hem op, Dous Gnodde en Willem Bakker.
Tegen de leden van Het Groene Laken wil hij nog het volgende zeggen: “Ik hoop dat jullie net zoveel plezier in het biljarten blijven houden als ik altijd heb gehad, blijf vooral veel trainen om beter te worden in de sport en help elkaar daar waar het mogelijk is”.
