Deze keer is Gilbert aan het woord.
Praten mag hij graag doen en het was een hele toer om hem typend bij te houden.
Gilbert is 63 jaar en woont zijn hele leven al in de Noordoostpolder. Nu woont hij met zijn vrouw Lian aan de westermeerweg (die weg langs de dijk naar lemmer) waar ze van 2 arbeiderswoningen 1 hebben gemaakt en een werkelijk schitterende woning hebben, heerlijk rustig en een prachtig vrij uitzicht. Samen hebben ze 3 dochters gekregen, die alle 3 getrouwd zijn met een boer, en 8 kleinkinderen.
Gilbert is ruim 30 jaar varkensboer geweest aan de westermeerweg, maar door een steeds duurder wordend boerenbedrijf en het feit dat hij geen opvolgers had is hij op zijn 50e gestopt met de varkenshouderij. Hij vindt het nog steeds jammer dat het zo is gelopen, want toen ik hem vroeg waar je hem midden in de nacht voor wakker kan maken antwoordde hij: “Laat mij maar lekker slapen, vaak droom ik nog over varkens”. Hij had een bedrijf met fokzeugen en produceerde iedere week 200 biggentjes. Toen kreeg je 100 gulden per big en nu mag je blij zijn als je 30 euro krijgt.
Gilbert is na het ‘boer’ zijn een tijdje fulltime veilingmeester geweest. Maar door het internet werd het werk steeds minder en is daar een eind aan gekomen. Nog steeds doet hij wel wat veilingwerk, maar dan als hobby. Verenigingen, kerken of voetbalclubs kunnen altijd bij hem aankloppen als er wat extra inkomen nodig is om bijvoorbeeld een project of iets dergelijks te realiseren. Gilbert organiseert dan een veiling voor de desbetreffende organisatie en staat soms op een podium voor 1000 mensen de meest uiteenlopende goederen en diensten te veilen. Op de vraag of hij dan ook zenuwen kent op dat moment, kijkt hij mij aan en zegt: “Zenuwen die ken ik niet op dat moment, dat is toch het mooiste wat er is, veel spanning en humor in de zaal en alles aan elkaar praten, daar ben ik goed in”. Op deze manier kennen de Urkers hem ook wel, want zo veilt hij in de visafslag ook steevast het ‘eerste kistje meischol.’ Ook heeft hij gewerkt als voetbalverslaggever bij omroep Flevoland en daardoor kent hij vele voetbalclubs en is er nog steeds een graag geziene gast. Hierdoor krijgt hij ieder jaar nog steeds een jaarkaart bij SVU en is daar met grote regelmaat terug te vinden op de tribune tijdens de thuiswedstrijden. In die tijd heeft hij de nieuwe interim coach van SVU, Hennie Spijkerman, ook geïnterviewd. Dat wordt dus een gezellig weerzien met die twee.
Momenteel werkt Gilbert voor 24 uur per week bij de NAK (Nederlandse Algemene Keuringsdienst voor zaaizaad en pootgoed van landbouwgewassen). Boeren kunnen hun land laten keuren of er geen aardappelmoeheid of ‘aaltjes’ in de bodem zitten. Om dit te onderzoeken gaat Gilbert op pad, met een quad op zijn aanhanger. Op het betreffende perceel rijdt hij dan met zijn quad in de ronde om grondmonsters te nemen, deze stuurt hij dan weer naar het laboratorium. Verder meet hij zo’n stuk landbouwgrond precies op en controleert de watergangen en de toegangswegen. Een vrij beroep in de buitenlucht, het geeft hem de nodige rust in een soms heel druk ‘brein’.
Gilbert zijn brede interesse en het feit dat hij makkelijk praat en contacten legt, heeft hem doen besluiten om zich als gids aan te sluiten bij het Cultuur Historisch Centrum Noordoostpolder, het CHC NOP. Thuis heeft hij een ontmoetingsruimte waar hij groepen tot 30 personen kan ontvangen, hier geeft hij dan presentaties over de meest uiteenlopende onderwerpen die met de historie van de Noordoostpolder en zijn bewoners heeft te maken. Na de presentatie gaan ze dan als groep op pad om de onderwerpen met eigen ogen te zien. Hierbij kunt u denken aan: Wat wordt er verbouwd, welke boerderijontwerpen zijn er, dorpen en bewoners en de laatste tijd vooral windmolens. Over al deze onderwerpen kan hij heel veel vertellen en schudt de feiten en cijfers blindelings uit zijn mouw. Ik heb het nu kort gehouden want anders had ik nog een paar blaadjes nodig gehad!
Als kind, op de boerderij, speelde hij vaak op het tafelbiljart dat thuis stond en hierdoor is het biljartvuurtje ontstoken. Na het overlijden van een oom zat de familie met een wedstrijdbiljart in de maag en uiteindelijk is deze bij Gilbert op de zolder terechtgekomen en werd het vuurtje nog verder opgepookt. Hij mag graag een balletje stoten met zijn vrienden en ondertussen hebben 4 van de 5 vrienden een biljart thuis staan. Iedere maandagavond spelen ze een partijtje met elkaar, heel gezellig maar ze worden niet echt beter. Om het niveau een beetje op te krikken heeft Gilbert zich aangemeld als lid bij HGL, hij heeft zelfs Harm van Otterloo als trainer gecontracteerd om de groep les te geven en de fijne kneepjes van het biljartspel bij te brengen. Er gaan zelfs geluiden op dat Peter Gnodde ook een riant voorstel is gedaan…..Deze polderjongens hebben blijkbaar een missie!
Zijn voornemen is om een moyenne van 2 te halen in het libre spel, dit is echt wel mogelijk volgens zijn medespelers op de donderavond competitie, maar dan moet hij wel leren wat minder te praten tijdens het biljarten…….anders gaat het niet lukken! Hij heeft een keu en een krijtje en dat is meer dan genoeg. Namen en pomeransjes zeggen hem niets en als er wat mis is met zijn keu dan is Klaas van Kuijk de man om het op te lossen. Albert Bakker (Caransa) neemt op donderdagavond ook wel eens de tijd om Gilbert iets te leren over het ‘overhouden van een balletje’.
Toen hij ons clubgebouw voor het eerst zag dacht hij wel “wat moet dat worden” maar eenmaal binnen was hij aangenaam verrast, ruim, gemoedelijk, mooie biljarts en een prima sfeer waar hij zich meteen thuis voelde. Liever heeft hij wat meer actie en reuring, maar begrijpt goed dat dit niet wenselijk is bij het biljarten.
Tijdens zijn vakantie moet het warm zijn en moet er de mogelijkheid zijn om de cultuur en historie te ontdekken. Zijn favoriete vakantie is zijn boerderijtje in Hongarije. Dit heeft hij eens gekocht samen met een vriend, samen hebben ze het opgeknapt en sindsdien zijn ze er bijna iedere zomer te vinden. Ook heeft hij een toercaravan die hij vaak gebruikt om met zijn vrouw erop uit te gaan.
Als hij dan eens niets te doen heeft, ik kan het mij niet voorstellen, zijn er ook nog de 3 boerderijen van zijn schoonzoons. Zij hebben alle 3 een verschillende tak van boeren, een is veeboer, de andere aardappelboer en de laatste een aardbeienboer. Op een boerderij is altijd wat te doen en dus kan Gilbert met al zijn energie en kennis van zaken, de nodige hand- en spandiensten verrichten voor zijn schoonzoons en ondertussen zijn kleinkinderen ook voorzien van de nodige aandacht.
Heeft u nog vragen na dit verhaal over windmolens, boerderijen of wat dan ook, vraag het gewoon aan Gilbert en je zal versteld staan over zijn kennis van zaken en tevens is het gewoon een aardige vent.